فیروزه سلطان محمدی ورزشکار تیم پارادو ومیدانی زنجان، این روزها در کسوت پرستار داوطلب در خط مقدم مبارزه با بیماری کووید ۱۹ است و فعالیتش به عنوان یک پرستار- ورزشکار مورد توجه قرار گرفته است.
به گزارش روابط عمومی کمیته ملی پارالمپیک،فیروزه سلطان محمدی ورزشکار تیم پارادو ومیدانی زنجان، این روزها در کسوت پرستار داوطلب در خط مقدم مبارزه با بیماری کووید ۱۹ است و فعالیتش به عنوان یک پرستار- ورزشکار مورد توجه قرار گرفته است.
فیروزه سلطان محمدی از سال ۱۳۸۸ در رشته پاراگلایدر فعالیت خود را آغاز کرد و موفق شد در رده کشوری به عنوان سوم نیز دست یابد.
سال ۱۳۹۶ و زمانی که فیروزه برای شرکت در مسابقات جهانی آماده می شد، بر اثر سانحه ای که حین پرواز و به علت اشکال در تجهیزاتش رخ داد، دچار آسیب دیدگی شدید شد و این آسیب دیدگی به معلولیت و از دست رفتن بخشی از توان حرکتی انجامید.
او با یاد کردن از این حادثه می گوید: فقط ۹ ماه از آسیب دیدگی ام گذشته بود که دوباره فعالیت های ورزشی را از سر گرفتم و در باشگاه بدن سازی تمریناتم را آغاز کردم. در همین باشگاه بود که به من پیشنهاد شد به هیات ورزش های جانبازان و معلولین استان زنجان مراجعه کنم و پس از کلاس بندی و تعیین کلاس F۴۳ در رشته دو و میدانی و پرتاب دیسک و وزنه تمریناتم را آغاز کردم. پیش از این هرگز با ورزش افراد دارای معلولیت آشنا نبودم و اولین مواجه ام با ورزش پارالمپیک پس از سانحه ای بود که برایم رخ داد.
سلطان محمدی ادامه داد: سال ۹۷ توانستم در مسابقات قهرمانی کشور که به میزبانی زنجان برگزار شد در ماده پرتاب دیسک به عنوان سوم دست پیدا کنم و با وجود اینکه به خاطر شغلم که پرستاری است، نمی توانم به صورت مرتب با مربی تمرین کنم، اما به صورت انفرادی تمرینات بدن سازی و پرتابی را انجام می دادم و تا قبل از شیوع بیماری کرونا و درگیری های شغلی مرتبط با آن، مشغول آماده سازی برای حضور در رقابت های دوو میدانی فزاع بودم و می خواستم با شرکت در این رویداد هم رکوردم را در رنکینگ جهانی به ثبت برسانم و هم کلاس بندی ام را تایید کنم که متاسفانه مسابقات لغو شد اما همچنان در این مسیر تلاش می کنم و امیدوارم بتوانم در این رشته به دستاوردهای خوبی برسم.
شاید تصور کنید حادثه ای که برای فیروزه سلطان محمدی رخ داد، او را از رشته مورد علاقه اش، پاراگلایدر، دور کرده است اما او جز اولین افراد دارای معلولیت خلبان پاراگلایدر در ایران است.
وی در این خصوص گفت: این حادثه نه تنها باعث نشد که از فعالیت در رشته پاراگلایدر دست بکشم بلکه به خاطر تمرینات قدرتی و بدن سازی باعث شد تا از نظر بدنی قوی تر شده و بتوانم در این رشته هم فعالیت بهتری داشته باشم و امیدوارم با فراهم شدن تجهیزات بهتر در این رشته برای کشورم افتخار آفرینی کنم.
فیروزه سلطان محمدی ۴۱ ساله، از ۲۳ سال پیش در کسوت پرستاری مشغول به فعالیت است و علاوه بر این رشته در مقطع کارشناسی ارشد پژوهش اجتماعی نیز فارغ التحصیل شده است.
او در سالهای اخیر مسئول بخش اطفال دانشکده دندان پزشکی شهر زنجان است و در روزهایی که می توانست به خاطر تعطیل بودن مرکز محل خدمتش در منزل بماند، به عنوان پرستار داوطلب در بیمارستان حضرت ولی عصر (عج) شهرزنجان مشغول فعالیت است و علتش را که می پرسیم می گوید: نمی توانستم در منزل باشم و در این شرایط سخت همشهری هایم را تنها بگذارم و به تازگی نیز به عنوان مدیر یکی از مراکز اقامتی بیماران مبتلا به کرونا در شهر زنجان منصوب شدم و در این مرکز نیز مشغول به خدمت رسانی ام.
البته اقدامات خیرخواهانه و انسان دوستانه ی او تنها معطوف به این مقطع و همه گیری بیماری کووید ۱۹ نیست و از حضور داوطلبانه و چندین باره اش در مناطقی از کشور که در سالهای اخیر دچار بیماری های واگیر دارشده اند می گوید.
فیروزه سلطان محمدی علاوه بر شغل مقدس پرستاری و فعالیت های ورزشی، مسئولیتی سنگین نیز بر دوش دارد و مادر نیز هست و قطعا الگویی است شایسته برای فرزند ۲۳ ساله اش که به زودی از دانشگاه فارغ التحصیل خواهد شد.
مصاحبه ما با این بانوی خستگی ناپذیر، پس از پایان شیفتی طولانی صورت گرفت و او در تمام این لحظات بدون خستگی و با حوصله پاسخگوی سوالات بود و بدون پرسش، پاسخ بزرگ ترین سوال ما را نیز داد که چگونه می شود با وجود این همه مشغله و حوادث گوناگون باز هم برخاست و نا امید نشد و جواب این بود؛ دست نکشیدن از آرزوها و امید داشتن به فرداهای بهتر.