کاظم رجبی، پیشکسوت وزنه برداری ایران و چهره سرشناس بازی های پارالمپیک ۲۰۰۴ آتن و ۲۰۰۸ پکن است که در رقابتهای دسته فوق سنگین عنوان قهرمانی را به دست آورد و در بازی های پاراآسیایی ۲۰۱۰ گوانگجو به دلیل آسیب دیدگی از دنیای ورزش قهرمانی خداحافظی کرد.
کاظم رجبی، پیشکسوت وزنه برداری ایران و چهره سرشناس بازی های پارالمپیک ۲۰۰۴ آتن و ۲۰۰۸ پکن است که در رقابتهای دسته فوق سنگین عنوان قهرمانی را به دست آورد و در بازی های پاراآسیایی ۲۰۱۰ گوانگجو به دلیل آسیب دیدگی از دنیای ورزش قهرمانی خداحافظی کرد.
وی در گفتگو با سایت کمیته ملی پارالمپیک گفت: از دو سالگی و به دلیل بیماری فلج اطفال از ناحیه پا دچار معلولیت شدم و از سال ۱۳۷۴ با ورزش جانبازان و معلولان آشنا شدم.
وزنه بردار اهل میانه با اعلام این مطلب که از طریق یکی از دوستانش با ورزش معلولان آشنا شده است، خاطرنشان کرد: در مسابقات قهرمانی کشور سال ۱۳۷۵ شرکت کرده و از سال ۱۳۷۸ به عضویت تیم ملی درآمدم. در سال ۱۳۸۱ نیز برای نخستین بار در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۰۲ مالزی شرکت کرده و عنوان نخست را در دسته ۱۰۰ کیلوگرم و با مهار وزنه ۲۲۵ کیلوگرم به دست آوردم.
وی ادامه داد: این رقابتها نخستین تجربه بین المللی من بود، اما با کمک مربیان تیم ملی عنوان نخست را به دست آوردم. بعد از این مسابقات نیز در مسابقات آزاد اروپا که در اسلواکی برگزار شد عنوان قهرمانی را کسب کردم. بعد از آن در بازی های پارالمپیک ۲۰۰۴ آتن شرکت کرده و با مهار وزنه ۲۴۲/۵ سنگین ترین وزنه را بالای سر برده و توانستم رکورد جهان را به میزان ۱۳ کیلوگرم ارتقا دهم.
رجبی در ادامه سابقه خود در مسابقات بین المللی اظهار داشت: در حدود ۶ الی ۷ مسابقه جهانی عنوان نخست را به دست آوردم و در دو دوره بازی های پارالمپیک ۲۰۰۴ آتن و ۲۰۰۸ پکن در دسته فوق سنگین قهرمان شدم. در سال ۱۳۸۶ نیز برای نخستین بار در مراسم لاروس (انتخاب بهترین ورزشکار سال) نامزد شده بودم و اگرچه انتخاب نشدم، اما برای نخستین بار در این مراسم شرکت کردم.
وی افزود: در دسته های ۱۰۰ و ۱۰۰+ کیلوگرم رکورددار شدم و ۱۵ بار رکورد جهان را ارتقا دادم. در مسابقات جهانی مالزی نیز با مهار وزنه ۲۸۵ کیلوگرم به عنوان سنگین ترین وزنه بردار و قوی ترین مرد معلول جهان شناخته شدم.
پیشکسوت وزنه برداری کشورمان درباره آخرین مسابقه اش در بازی های پاراآسیایی و خداحافظی از دنیای حرفه ای گفت: بازی های پاراآسیایی گوانگجو ۲۰۱۰ آخرین میدان رقابت من بود چون به دلیل آسیب دیدگی از ناحیه آرنج دست راستم نتوانستم ادامه دهم و در این مسابقات نیز عنوان نایب قهرمانی را به دست آورده و سیامند رحمان نیز قهرمان شد.
وی ادامه داد: من خوشحال شدم که یک وزنه بردار ایرانی و هموطن خودم جای مرا گرفت و راهم را ادامه می دهد. سیامند رحمان یکی از موفق ترین وزنه برداران و یک استثنا و اعجوبه است. به نظر من کشف و پرورش چنین وزنه برداری سال ها طول می کشد. بنابراین باید قدر سیامند رحمان را بدانیم.
رجبی در پایان اظهار داشت: بازی های پارالمپیک ۲۰۱۲ لندن بهترین نتیجه ایران بود، چون ۴ مدال طلا به دست آوردیم و فکر می کنم آن رویداد اوج قدرت وزنه برداری ایران بود.