ملی پوش با سابقه پارا اسکی ایران که سابقه حضور در پنج دوره بازی های پارالمپیک زمستانی را دارد، از تیم ملی خداحافظی کرد و به عرصه مربیگری روی آورد تا تجربیات خود را به جوان ترها انتقال دهد.
ملی پوش با سابقه پارا اسکی ایران که سابقه حضور در پنج دوره بازی های پارالمپیک زمستانی را دارد، از تیم ملی خداحافظی کرد و به عرصه مربیگری روی آورد تا تجربیات خود را به جوان ترها انتقال دهد.
به گزارش سایت کمیته ملی پارالمپیک، صادق کلهر در سال ۱۳۷۵ و زمانی که تنها ۱۸ سال سن داشت بر اثر یک سانحه رانندگی پای راست خود را از ناحیه زانو از دست داد. وی که با پنج بار حضور در بازی های پارالمپیک زمستانی، به عنوان باسابقه ترین پارااسکی باز کشور محسوب می شود، طی گفتگویی از اتفاقاتی که در گذشته برایش رخ داده سخن گفت و اینکه برای آینده قصد دارد تجربیات خود را به اسکی بازان جوان منتقل کند.
گفتگوی سایت کمیته ملی پارالمپیک با کلهر را از نظر می گذرانید:
* چطور و از چه زمانی در مسابقات پارا اسکی شرکت کردید؟
- سال ۱۳۷۵ برای حضور در مسابقات بین المللی دهه فجر در پیست بین المللی دیزین آماده می شدم که در سن ۱۸ سالگی بر اثر سانحه ای پای راستم را از ناحیه زانو از دست دادم. این اتفاق اسفندماه ۱۳۷۵ اتفاق افتاد و من اسفندماه سال ۱۳۷۶ به بازی های پارالمپیک زمستانی ژاپن راه یافتم.
*چطور توانستید با توجه به آن شرایط تمرین کنید؟
- وقتی این اتفاق افتاد، مربی اتریش به ایران آمده بود و وقتی با او درباره شرایط من صحبت شد، مقدمات کار را در کشورش برای درمان و پروتز پای من انجام دادند و فعالیتم را در اتریش که مهد اسکی دنیاست و ۸۰ درصد قهرمانان اسکی از این کشور هستند، آغاز کردم. روز اول، تمرین سخت بود، اما من کماکان فعالیتم را ادامه دادم. دی ماه و آبان ماه در اتریش تمرین کردم و اسفندماه به بازی های پارالمپیک زمستانی ژاپن راه یافتم.
* و این حضور تا پنج دوره متوالی ادامه پیدا کرد؟
- بله. در پنج دوره بازی های پارالمپیک زمستانی شرکت کردم و در رشته پارا اسکی آلپاین رقابت کردم. بازی های پارالمپیک زمستانی ۱۹۹۸ ناگانو ژاپن نخستین حضور من بود سپس در بازی های ۲۰۰۲ سالت لیک، ۲۰۰۶ تورینو، ۲۰۱۰ ونکور و ۲۰۱۴ سوچی شرکت کردم. فعالیت در آن دوره سخت بود.
*چرا به سخت بودن فعالیت در آن دوره اشاره می کنید؟
- چون سختی و کمبودهای زیادی داشتم. من، هم مربی و هم ورزشکار بودم و سعی کردم حضور در بازی های پارالمپیک زمستانی را مثل یک شمع روشن نگه دارم و فکر می کنم با شرایطی که هم اکنون داریم و حضور آقای ساوه شمشکی به عنوان رئیس انجمن پارا اسکی و مربیان دیگر بتوانیم تا چهار سال دیگر جایگاه بهتری را در این رشته به دست آوریم. من هم در بحث فنی کمک می کنم.
*چرا تصمیم گرفتید از تیم ملی خداحافظی کرده و به عرصه مربیگری روی آورید؟
- در حال حاضر توان جسمی و شرایط خوبی برای حضور در بازی های پارالمپیک زمستانی کره جنوبی داشتم، اما صحنه را برای جوانان خالی کردم. از آنجایی که یک نفر از آقایان می تواند سهمیه رشته آلپاین بازی های پارالمپیک را کسب کند و برای کسب دو سهمیه باید در پنج مسابقه شرکت می کردیم تا امتیاز لازم را به دست آوریم، ترجیح دادم صحنه را به جوان ترها بسپارم. با صحبتی که با مسئولان کمیته ملی پارالمپیک و فدراسیون جانبازان و معلولان انجام دادم فعالیت در عرصه مربیگری را آغاز کردم تا تجربیاتم را در اختیار جوان ها بگذارم. وقتی تجربیاتم را در اختیار ملی پوشان می گذارم حس خوبی دارم.
*همسرتان نماینده شما در بازی های پارالمپیک زمستانی کره جنوبی است؟
- خانم صدیقه روزبه، همسر من در رشته اسنوبورد تمرین می کند و من هم با ورزشکاران پارا اسکی آلپاین تمرین می کنم و به او هم کمک می کنم تا بتواند نماینده خوبی برای ایران باشد.