در پایان دومین اردوی آمادگی و انتخابی پاراتیراندازی حسین امیری سرمربی تیم ملی در خصوص وضعیت ورزشکاران اعزامی به بازی‌های پارالمپیک پاریس ۲۰۲۴ توضیحاتی داده است.
از همین چند روز پیش که مراسم رسمی رونماییِ مدال‌های المپیک و پارالمپیک ۲۰۲۴ پاریس برگزار شده، آرزوی خیلی‌ها، آن مدال طلایی‌ست که قطعه‌ای شش ضلعی از برج ایفل را در مرکز خود دارد.
حالا دیگر نقش این مدال‌ها، در تصویرهای ذهنی ورزشکاران جهان حک شده است و آن‌ها شب‌ها با این رویا به خواب می‌روند که چند ماه دیگر، ایفل را از پاریس، با خود به خانه ببرند.
به گزارش روابط عمومی کمیته ملی پارالمپیک و به نقل از روزنامه جام‌جم، پاراتیراندازی یکی از رشته‌های پارالمپیکی‌ست که دیر یا زود می‌بایست از میان بهترین‌های خود دست به انتخاب بزند و با بلیط‌هایی که در دست دارد مسافرانش را بشناسد... و این اصلا کار آسانی به نظر نمی‌رسد.
در پایان دومین اردوی آمادگی و انتخابی این رشته، حسین امیری سرمربی تیم ملی از چالش‌های پیش‌رو در مسیر پاریس ٢٠٢۴ و انتخاب بهترین‌ها می‌گوید.
** آقای امیری چه خبر از اردوهای تیم ملی؟
خدا را شکر بعد از هانگژو، این دومین اردو از اردوهای پاریس بود که برگزار شد و امروز به پایان رسید.
به دلیل همزمانی با برگزاری رقابت‌های پاراوزنه‌برداری در فدراسیون جانبازان، هفته اول تمرینات ما در مجموعه ورزشی آزادی آغاز شد و تمرینات ۵٠ متر خفیف را دنبال کردیم. هفته دوم هم تمرینات ده متری بادی در فدراسیون انجام دادیم.
** پاراتیراندازی تا به حال چند سهمیه کسب کرده؟ ماجرای اعزام دو تپانچه‌زن خانم از بین سه ملی‌پوش حال حاضرمان به پارالمپیک پاریس چیست؟
ما سه سهمیه از قبل داشتیم. سه تای دیگر هم در هانگژو اضافه شد. این قانونی‌ست که اعلام شده و تصمیم آن با ایران نیست. بر اساس این قانون، در هر ماده فقط دو نفر مجاز به شرکت‌اند.
ما سه ملی‌پوش داریم که می‌بایست از میان آن‌ها دو نفر انتخاب شوند.
**ساره جوانمردی کارنامه و تجربه‌‌ای غیرقابل چشم‌پوشی دارد. نسرین شاهی هم غیر از هانگژو که انگار روز او نبود، در سایر رقابت‌ها عملکرد خوبی داشته. فائزه احمدی هم طلای هانگژو را دارد. حالا با این اوصاف، انتخاب‌ها بر چه اساسی صورت می‌گیرند؟
بله هر سه ملی‌پوش ما شایسته‌اند. نسرین شاهی در هانگژو فشار شدیدی برای تکرار موفقیت‌های قبلی خود حس کرد، این در فینال خودش را نشان داد و چهارم شد. فائزه و ساره هم خوب عمل کردند. می‌خواستیم اول، دوم و سوم بشویم اما برنز از دست‌مان رفت.
درباره انتخاب، عملکرد بچه‌ها در جام‌جهانی کره‌جنوبی، اردیبهشت ماه ١۴٠٣ مهم است. البته بعد از آن هم یک رکوردگیری داخلی تپانچه خواهیم داشت تا در مجموع، دو نفر انتخابی و نهایی اعزامی به پارالمپیک پاریس مشخص شوند.
این موضوع در مورد همه ملی‌پوشان صدق می‌کند. طبق سیاست‌های پارالمپیک درباره اعزام‌ها، بالاترین رکوردها انتخاب می‌شوند.
** به نظر شما «بار طلا» را چطور باید از شانه‌های ورزشکاران برداشت؟ فشار سنگینی‌ست، نه فقط در پاراتیراندازی در همه رشته‌ها و برای همه. چرا از حسن یزدانی و خیلی‌های دیگر تا این‌جا، قهرمان‌ها وقتی یکی، دو طلا می‌گیرند در مسابقه بعد نمی‌توانند نتیجه قبلی را تکرار کنند؟
این یک بحث مهم و مفصل است. عوامل بسیاری در سنگینی بار طلا و فشارهای روانی ناشی از آن دخیل‌اند. مدال‌آوری به تنهایی امکان پذیر نیست. این یک زنجیره است. خود ورزشکار، شخصیت و خلقیات او، کادر فنی، سیستم ورزش، مدیران، حتی نگرش جامعه و رسانه نیز در کسب نتیجه تأثیرگذارند.
مثلا وقتی تصمیمات مدال محورند، ناخودآگاه رکورد مهم می‌شود و این خودش بار روانی دارد. پاداش‌ها فقط به این سه رنگ مدال داده می‌شوند. ورزشکار طلایی در مرکز بیشترین توجه رسانه قرار می‌گیرد و هر کدام از این‌ها، بار روانی را هم بیشتر می‌کنند.
به حسن یزدانی اشاره کردید. وقتی تیلور با مدال به خانه‌اش بازگشت در فرودگاه خانواده‌اش از او استقبال کردند ولی مقایسه کنید با مثلا مسابقه یزدانی.
ما مردم با احساسی هستیم. کل شهر در زمان رقابت او در خانه پدرش جمع می‌شوند یا مراسم استقبالش را ببینید...
نمی‌خواهیم حکم قطعی غلط و درست صادر کنیم، شاید به نظر خیلی‌ها این مسائل ربطی به موضوع ندارند اما این‌ها همه بار روانی دارند.
منظورم این است برای غلبه بر فشارهای ذهنی، غیر از کمک روانشناس ورزشی یا هدایت کادر فنی، تجربه فردی، خلق خود ورزشکار و عوامل بیرونی بسیاری هم تأثیرگذارند.
**در پایان ارزیابی شما از حال حاضر تیم ملی چیست؟ آیا از نظر تجهیزات هم مشکلی داریم؟
بعد از هانگژو یک بازنگری داشتیم. ما کم‌کم و با برنامه در حال بهبود شرایطیم.
در مورد تجهیزات، فشنگ با کیفیت لازم داریم. در بازدید آقای دکتر کارگری رییس کمیته ملی پارالمپیک از این اردو، طرح موضوع شد که قرار است این مشکل را به زودی حل کنند.